Wanneer u te maken heeft met de zorgen om een dierbare kan het lastig zijn om positief te blijven. Kent u de uitspraak ‘Alles wat je aandacht geeft groeit’?
De manier waarop u tegen uzelf praat over uw situatie heeft invloed op uw gedachten en op hoe u zich voelt, dat is wetenschappelijk bewezen. Focus op wat er wel goed gaat of waar u dankbaar voor bent, dat helpt!

Uw dierbare is er niet bij gebaat als u zichzelf wegcijfert, en niet goed voor uzelf zorgt want dan kunt u minder goed voor de ander zorgen. De kans op overbelasting is dan groot.

Blijf in contact met anderen, probeer voldoende te slapen, goed te eten en voldoende te bewegen. En stel uzelf regelmatig de vraag ‘Kan ik de zorg nog aan of wordt het tijd om iets te veranderen of hulp te zoeken’?

Als het niet goed gaat met uw dierbare merkt u dat, u kent elkaar immers goed. U kunt helpen door te vertellen wat u ziet en ervaart zonder een oordeel te geven en zonder te beschuldigen (bijv. “Ik merk dat je niet luistert als ik…. dat vind ik moeilijk/verdrietig”). U mag best regelmatig terugkomen op wat u signaleert en wat uw zorgen zijn maar probeer de ander niet te overtuigen omdat dit meestal averechts werkt.

Misschien vindt u weinig gehoor bij de ander omdat deze meer dan genoeg aan zichzelf heeft en hard bezig is om te overleven. Laat uw dierbare regelmatig weten dat u van hem of haar houdt, soms is dat het enige dat u kunt doen. Help de ander te laten inzien wat de situatie doet met ú en praat over hoe u samen zou kunnen komen tot een routine die vol te houden is voor u. In geval van een terugval is het goed om afspraken te maken over de rol die u op zo’n moment hebt, bijvoorbeeld het aansporen tot hulp zoeken.

Grenzen stellen is belangrijk, voor uzelf én voor de ander. De kans om overbelast raken door over grenzen te (laten) gaan is groot en één van de grootste valkuilen. ‘Over grenzen gaan’ betekent dat u meer doet dan u zelf wilt of kunt. U kunt ook ‘over grenzen laten gaan’: u accepteert dan gedrag van de ander, dat u eigenlijk niet wilt accepteren. Als u dagelijks te maken hebt met zorgen voor en om een dierbare lijkt het bijna onvermijdelijk dat u over grenzen heen gaat of laat gaan. Wie moet er anders voor die persoon zorgen? Om hulp vragen als je door de bomen het bos niet meer ziet of voelt dat je aan het einde van je krachten bent doen we over het algemeen niet zo snel.

Maar als u uw grenzen niet stelt en bewaakt, loopt u gevaar op overbelasting. En daarbij ontneemt u de ander de kans om zelf, zoveel als mogelijk is, de verantwoordelijkheid te nemen. Geef duidelijk aan wat u niet wilt of kunt en waarom u een grens stelt. Vertel wat u voelt en ervaart bij het gedrag of de vraag van de ander en wat dat voor effect op u heeft. Daarmee helpt u niet alleen uzelf maar ook de ander.